Զինվորական վերջին զանգ. շրջանավարտները «Փոքր Մհեր» կրթահամալիրի հայկազուններն են (ֆոտո, վիդեո)

36 հայկազունի համար այսօր՝ մայիսի 23-ին, հնչեց ավարտական վերջին զանգը։ Զանգ, որ մեկ քայլով էլ նրանց մոտեցրեց զինվորական գործին ու հայրենիքի պաշտպանությանը։

Ինչպես բոլոր հանրակրթական դպրոցներում, այնպես էլ «Փոքր Մհեր» կրթահամալիրում էլ էր վերջին զանգի միջոցառում կազմակերպվել։ Բայց էլ ինչ միջոցառում «Փոքր Մհերում», եթե սաները չցուցադրեն իրենց ֆիզիկական, մարտավարական պատրաստվածությունն ու մշակութային կարողությունները։

Իսկ մինչ այդ շրջանավարտներին բարի երթ է մաղթում կրթահամալիրի տնօրեն, գնդապետ Արա Մուրադյանը։

Գնդապետի խոսքով հայկազուններն ընտրել են ամենադժվար մասնագիտությունը՝ հայրենիքի պաշտպանի մասնագիտությունը, ու հենց նրանց հզորությունից էլ կախված է հայոց բանակի ապագան ու անպարտելիությունը։

Ինչպես բոլոր վերջին զանգերում, «Փոքր Մհերում» էլ ավարտական վերջին զանգը հնչեցնում է ամենակրտսերը՝ կրտսեր հայկազունն ավագ հայկազունի ուսերին նստած։

Շրջանավարտներին այսօր բոլորն են շնորհավորում, իսկ ամենապարտավորեցնողը 11-րդ դասարանցիների համար է, քանի որ կրթահամալիրի դրոշը հսկում են շրջանավարտները, իսկ վերջին զանգի արարողության ժամանակ այն հանձնվեց հաջորդ սերնդին՝ 11-րդ դասարանցիների պահպանությանն ու պաշտպանությանը։

Զինվորական վերջին զանգ, խրոխտ քայլք, սովորած հմտությունների ցուցադրություն, սա է կրթահամալիրի առավելությունը։ Սանը ոչ միայն հանրակրթական առարկաներ է ուսուցանվում, այլ նաև ռազմական գործ։ Ու պատահական չէ, որ ավարտողների ճնշող մեծամասնությունն ընդունելության քննություններ հանձնելու է ռազմական բուհ ընդունվելու համար։

«Ուզում եմ Արմենակ Խանփերյանցի անվան ավիացիոն ինստիտուտ ընդունվել։ Իսկ այսօր չեմ կարող նկարագրել, թե ինչ եմ զգում, մի տեսակ չեմ էլ ուզում ավարտել։ Ցանկանում եմ ծառայել հայրենիքիս, լինել զինված ուժերի սպա։ Ուզում եմ ինչքան հնարավոր է իմ պետության համար լավ գործ անել, քանի որ մեր պետությունը շատ բարձրանալու տեղ ունի»,- Ռազմինֆոյին պատմում է ավագ հայկազուն Ներսիսյանը։

Թե ինչ է տվել իրեն կրթահամալիրը դժվարանում է թվել, բայց մի բան հաստատ նշում է. «Նոր կյանք տվեց, դժվարություններին դիմակայելու հնարավորություն։ Ամեն ինչ եմ կարոտելու»,- ասում է հայկազունը։

Հարություն Թովմասյանն արդեն 7 տարի կրթահամալիրի սան է, ուզում է ընդունվել Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտ հետախույզ դառնալու համար։

«Գիտեմ, որ ծանր գործ է, բայց պատրաստ եմ։ Ուզում եմ ազգիս համար լավ, պիտանի մարդ լինել»,- ասում է հայկազունը։

Ու չի մոռանում նաև գալիք սերնդին խորհուրդ տալ, որ անպայման «Փոքր Մհեր» գան։
«Այստեղ միջավայրն ուրիշ է, մենք կապված ենք իրար, հնարավոր չէ, որ ավարտենք ու չգանք այստեղ։

Խորհուրդ կտամ բոլորին գան, սովորեն այստեղ, որովհետև քո մտածելակերպը քո երկրի հանդեպ հենց այստեղ է փոխվում։ Ու ինչպես ասում են՝ հայկազունը միշտ հայկազուն է մնում»,- հպարտորեն նշում է Հարություն Թովմասյանը։

Ծնողներն էլ միահամուռ նշում են, որ չեն փոշմանել երեխաներին կրթահամալիր բերելու համար. «Շատ բան է փոխվում իրենց մեջ, պատասխանատու են դարձել, ամեն ինչին լուրջ ու գիտակցված են վերաբերում։ Ծնողին էլ ի՞նչ է պետք, երեխայի ապագան լավ լինի, սիրած գործ ունենա ու պետության համար արժանի մարդ լինի»,- ասում են ծնողները։

Իսկ շարահրապարակում Փոքր Մհեր կրթահամալիրի հատուկ նշանակության ջոկի կրտսեր տարիքային խումբն ու հանրահայտ Կարիճներն են։

Հայկազուններն իրենց հրամանատար Ոսկան Մարգարյանի հետ ցուցադրում են ձեռնամարտի, ինքնապաշտպանության, կրակ վարելու, պայմանական հակառակորդին ոչնչացնելու իրենց հմտությունները։

Ոսկան Մարգարյանին հարցնում ենք, թե ինչպես է կարողանում երեխաների հետ այսպիսի արդյունքների հասնել։ Պատասխանը մեկն է՝ կամ պիտի շատ լավ լինի կամ չլինի։ Այլ կերպ հնարավոր չէ։

Ավարտվում է տոնական միջոցառումը, առանց արցունքների, առանց ավելորդ թախիծի։ Ամեն ինչ զինվորական ձգվածության ու հայկազունին վայել համեստության մեջ է։ Իսկ հայկազուններին շատ կարևոր փուլ է սպասվում՝ քննություններ ու այլ կյանքի մուտք։

Նկարները՝ Սոսե Մուրադյանի և Հովհաննես Հարությունյանի

Կարդացեք նաևՌազմինֆոյի ռեպորտաժը «Փոքր Մհերի» մասին այստեղ՝ Նրանք երդվում են՝ ապրել և հաղթել, հաղթել և ապրել. 1 օր «Փոքր Մհեր» կրթահամալիրում